Głowica termostatyczna – dlaczego warto?

Jak działa głowica termostatyczna?

Aby odpowiedzieć sobie na pytanie, jak działa głowica termostatyczna, powinniśmy podzielić odpowiedź na dwie części. Pierwsza dotyczyć będzie wyłącznie głowic termostatycznych klasycznych. Ogólna zasada działania mechanik stosowanych do regulacji temperatury kaloryfera, jest właściwie taka sama w obu rodzajach urządzeń. Różnice zaczynają się na etapie sposobu ustalania poziomu temperatury.

Głowice termostatyczne działają niejako jako zawory, które dopuszczają do kaloryfera większe lub mniejsze ilości gorącej wody. Co oczywiste, im w instalacji znajdzie się więcej gorącej wody, tym pomieszczenie będzie ogrzewane szybciej i do wyższej temperatury. W głowicach termostatycznych klasycznych, najczęściej spotkamy się z 6 stopniami ustalania natężenia pracy kaloryfera. Skala ta wyznaczana jest od 0 do 5. Większość z nas ustala poziom pracy głowicy termostatycznej „na oko”, co często kończy się niedogrzaniem lub przegrzaniem pomieszczenia. Jest to sytuacja dla nas nie tylko niekomfortowa, ale również nieekonomiczna. Ustawienie zbyt niskiej temperatury powoduje wychłodzenie się nie tylko powietrza, ale również ścian i mebli, które ogrzewając pomieszczenie jeszcze raz, znów muszą pochłonąć duże dawki energii cieplnej. 

Z kolei przegrzany pokój często zaczynamy niepotrzebnie wietrzyć, pozbywając się tym samym ciepła, za którego wytworzenie już zapłaciliśmy. Jak ustalić, które ustawienie głowicy termostatycznej będzie odpowiednie? Do zagadnienia możemy podejść na dwa sposoby.

Pierwszym rozwiązaniem, jest przystosowanie ustawienia stopnia pracy głowicy termostatycznej do poszczególnych pomieszczeń. Każdy z poziomów osiągnie inną ostateczną temperaturę pracy, w zależności od między innymi wielkości i wilgotności pokoju, szczelności okien, itd. W przybliżeniu, odpowiednie ustawienia powinny gwarantować następujące temperatury – poziom 1 zapewni nam temperaturę w okolicach 12-13 stopni Celsjusza – idealną do garażu, piwnicy czy spiżarki. Stopień 2 to już 15-16 stopni Celsjusza – świetne rozwiązanie podczas snu (organizm wymaga nieco niższej temperatury otoczenia nocą. Jeżeli będziemy przegrzani, zwyczajnie obudzimy się zmęczeni). Tryb oznaczony trójką, to 18-20 stopni Celsjusza – temperatura odpowiednia do kuchni, czy salonu. Poziom 4 z kolei, najczęściej przyda się w łazience, z której powinniśmy pozbywać się wilgoci – około 22-24 stopnie Celsjusza. Poziom 5 to temperatura w zakresie 25-28 stopni Celsjusza, czyli bardzo wysoka – używajmy jej tylko w nadzwyczajnych sytuacjach.

Innym podejściem jest funkcjonalne określenie poszczególnych progów. I tak stopnie 0 i 1 będą służyły nam do szybkiego wychłodzenia pomieszczenia (dobre rozwiązanie zamiast niepotrzebnego otwierania okna). Poziom 2 przyda się przy utrzymaniu ciepłej, lecz nie za wysokiej temperatury. Z kolei 3 utrzyma atmosferę pomieszczenia nieco bardziej nagrzaną. 4 to ustawienie odpowiednie do szybkiego nagrzania pokoju w bardziej mroźne dni. Ostatecznie 5 może posłużyć nam jako kilkuminutowy „zastrzyk” energii cieplnej.