Zdaniem eksperta
Termin minimalizm w rzeczywistości pochodzi z lat 60. ubiegłego wieku, związany był z malarstwem i rzeźbą. Minimalizm jako filozofia artystyczna jest trudny do precyzyjnego zdefiniowania. Istnieją pewne elementy, które są w dużej mierze uzgodnione między artystami, krytykami i historykami sztuki, a przede wszystkim to, że minimalizm polega na prostocie. Różni fotografowie mogą mieć różne definicje prostoty. Dla jednych o minimalizmie mówimy wtedy, gdy na zdjęciach występują proste, masywne formy. Zwykle jest to miejsce, w którym obiekt nadal można rozszyfrować, ale jest uchwycony z dużą ilością negatywnej przestrzeni lub dużymi obszarami spokojnych, pozbawionych bałaganu fragmentów. Dla innych minimalizm oznacza skupienie się na kształtach lub na powtarzaniu wzorów.
Kariera minimalizmu rozpoczęła się w Nowym Jorku w latach 60. XX wieku. Był to ruch zapoczątkowany przez artystów, którzy czuli potrzebę odejścia od abstrakcyjnego ekspresjonizmu, który stał się popularny tuż po II wojnie światowej. Malarze, tacy jak Robert Ryman, Frank Stella i Kenneth Noland, zaczęli tworzyć dzieła sztuki, które miały na celu zbadanie tego, co jest konieczne, aby przekazać intencje podczas tworzenia sztuki. Jeden ze współczesnych fotografów minimalistów, Steve Johnson, minimalizm w fotografii definiuje w ten sposób:
„Fotografia minimalistyczna polega na dotarciu do istoty czegoś. Z definicji jest to proces redukcyjny – proces, który zaczyna się od pozycji nieminimalistycznych, a następnie, poprzez odrzucenie tego, co nieważne, dochodzi do tego, co ważne”.
„Mniej znaczy więcej” – filozofia fotografii minimalistycznej
Być może jest to nadmierne uproszczenie, za którym niekoniecznie należy ślepo podążać, jest to jednak dobra definicja na początek. Jak to działa w przypadku fotografii minimalistycznej? Możesz na przykład ograniczyć się do jednego prostego obiektu sfotografowanego na monochromatycznym tle o wysokim kontraście. Fotografuj pod każdym możliwym kątem. Baw się geometrią przedmiotu. Skieruj na nią lampę pod różnymi kątami, aby zobaczyć, czy coś Cię zaskoczy. Możesz też zdecydować się na spacer z aparatem, pozwalając sobie tylko na robienie zdjęć wzorów powtarzających się w przestrzeni publicznej.
Aby zdjęcia minimalistyczne odniosły sukces, ważne jest, aby zawierały w sobie wyrazistość i prostotę formy. Nacisk w kompozycji należy położyć na kształty, faktury i kolory, ale obraz nie powinien zawierać dostrzegalnej narracji, odniesień ani treści, które odzwierciedlają osobiste idee, myśli lub przekonania. Ciekawe obiekty do fotografii minimalistycznej można znaleźć wszędzie wokół siebie, od własnego biurka czy domu po plener na podwórku, w bezładnej zabudowie miejskiej, na wybrzeżu nad morzem i wszędzie dookoła. W przypadku fotografii minimalistycznej w plenerze musisz szukać obiektów, które można odizolować od tła, takich jak samotne drzewo lub szczyt górski otoczony mgłą. Nawet pojedyncza chmura na niebie może stanowić interesujący temat, w zależności od tego, jak kadrujesz zdjęcie. Szukaj silnych geometrycznych wzorów, tekstur i kontrastów między jasnym a ciemnym, a wszystko to może być niesamowicie fascynujące, gdy spojrzysz na szczegóły. Pomyśl także o schodach, oknach, framugach drzwi, a nawet posągach – mogą one stać się niezwykle interesującymi tematami, gdy myślisz o minimalizmie, pod warunkiem, że uchwycisz je w sposób spełniający kryteria sztuki minimalistycznej.
Jakiego sprzętu potrzebujesz?
Każdy zestaw, za pomocą którego można fotografować, nadaje się do fotografii minimalistycznej, ponieważ jest to dyscyplina, która nie jest tak specyficzna dla sprzętu, aby wymagała dziwnych obiektywów lub wysokiej klasy czujników obrazu. Smartfon też działa świetnie, ale trzeba mieć na uwadze, że ograniczony zakres ogniskowych może utrudnić izolację obiektów, ponieważ aparaty w smartfonach zwykle mają obiektywy szerokokątne, które z natury mają szersze pole widzenia i większą głębię ostrości. Lustrzanki cyfrowe lub aparaty bezlusterkowe są raczej łatwiejsze do fotografowania minimalizmu, ponieważ można zamienić obiektywy szerokokątne na dłuższe ogniskowe. Przydatne są one do izolowania obiektów w bardziej ruchliwych środowiskach, ponieważ można powiększać i wykluczać nieistotne szczegóły. Zmniejszona głębia ostrości w przypadku dłuższych obiektywów pomaga również oddzielić obiekty od tła poprzez umieszczenie go poza ostrością. Im dłuższy obiektyw, tym bardziej widoczne się to staje, więc obiektyw 600 mm będzie w stanie rozmyć tło znacznie skuteczniej niż obiektyw 50 mm. Obiektywy szerokokątne najlepiej sprawdzą się w pomieszczeniach zamkniętych, takich jak muzeum, biblioteka, a nawet salon. Duże pole widzenia pozwala zbliżyć się do fotografowanych obiektów, dając im przestrzeń wokół krawędzi kadru. Tymczasem efekt zniekształcenia większości obiektywów szerokokątnych może uwydatnić pewne perspektywy, kładąc nacisk na obiekt.
Obiektywy zmiennoogniskowe doskonale sprawdzą się podczas spacerów po mieście, gdy obserwujesz architekturę, ludzi i szczegóły w codziennym życiu. Dzieje się tak, ponieważ obejmują one spory zakres ogniskowych, co pozwoli Ci wyćwiczyć kreatywność, gdy obiekty nie są zbyt blisko lub zbyt daleko.
Teleobiektywy są idealne do fotografowania w plenerze, gdy w grę wchodzą dzikie zwierzęta, takie jak ptaki lub gdy musisz zachować pewien dystans między sobą a fotografowanym obiektem. Pozwalają skompresować scenę, skupić się na szczegółach i teksturach oraz dają możliwość dyskretnego robienia szczerych ujęć.
Kompozycja w fotografii minimalistycznej
Kluczem do zwrócenia uwagi w fotografii minimalistycznej jest połączenie ciekawej tematyki z mocną kompozycją, która wykorzystuje jak najmniej elementów. Zasadniczo celem jest uwzględnienie absolutnego minimum w ujęciu, przy jednoczesnym zachowaniu efektu wizualnego. Głównym czynnikiem, o którym należy pamiętać, jest to, że im prostsza jest Twoja kompozycja, tym mocniejszy będzie obraz.
Zrozumienie idei i filozofii stojącej za minimalizmem, wraz z umiejętnościami technicznymi, które można łatwo rozwinąć przy odrobinie praktyki, może się przydać, jeśli interesujesz się też komercyjną fotografią produktową.