Zdaniem eksperta
2022-09-30
Format kadru fotograficznego, jeszcze z czasów fotografii na kliszach, zdeterminowany był wielkością klatki filmu: kadr pionowy, poziomy i kwadratowy. Oczywiście z różnymi wariantami wielkości klatki – od filmu małoobrazkowego, przez film 120, aż po klisze wielkoformatowe.
Fotografia cyfrowa nie tylko przejęła rodzaje kadrów z fotografii analogowej, ale dzięki swej technologii twórczo rozbudowała. Aparat cyfrowy ze względu na wielkość matrycy światłoczułej rodzaje kadrów rozszerzył, zmieniając ich proporcje.
Kadr w fotografii to nie tylko format klatki filmu czy matrycy – to także technika zwracania uwagi na temat obrazu środkami, którymi fotograf dysponuje na planie zdjęciowym. Czasami kadrowanie może dodać bałaganu do ujęcia i sprawić, że stanie się ciasne i mało czytelne – ale innym razem może to być różnica między zwykłym, a oszałamiającym ujęciem.
Obok kompozycji i zasady trójpodziału, kadrowanie jest jednym z kluczowych elementów fotografii, które każdy fotograf powinien znać. Kadrowanie w fotografii odnosi się do techniki przyciągania uwagi do obiektu na zdjęciu poprzez blokowanie innych części obrazu czymś w scenie. Ramki kadru mogą znajdować się na środku obrazu lub wzdłuż jego krawędzi. Mogą obejmować wszystkie cztery boki zdjęcia lub tylko jedną, lub dwie krawędzie obrazu. Kadr może być wykonany z różnych przedmiotów i form, a fotografowie często używają gałęzi, tuneli, łuków, okien, a nawet ludzi do wykonania ramki kadru.
Ogólnie rzecz biorąc, istnieją cztery różne typy elementów, których można użyć do stworzenia kadru w ujęciu: architektoniczne, naturalne, geometryczne kształty oraz światło/cień:
W rzeczywistości kadrowanie jest techniką trudną do wykonania i najlepiej będzie, gdy nie jest nadużywana. Jednak kadrowanie może zapewnić kontekst dla zdjęcia i powiedzieć widzom coś o osobie lub miejscu, w którym zostało wykonane. Albo może stworzyć iluzję głębi, trzeciego wymiaru lub różnych warstw na zdjęciach.
Umiejętne kadrowanie zdjęć wywodzi się wprost z wszelkich zasad kompozycji obrazu – z zasady trójpodziału czy linii prowadzących.
Dobrym pomysłem jest przyjrzenie się całości kompozycji – czy obraz jest skomponowany tak, jak byś chciał? Czy obraz jest wystarczająco skupiony na głównym temacie? Jeśli nie, nie bój się go nieco przyciąć. Piękno pracy z cyfrowymi plikami obrazów polega na tym, że możesz eksperymentować, a jeśli nie podoba Ci się to, co otrzymujesz, możesz zacząć od nowa i spróbować jeszcze raz. Tak więc komponuj z rozwagą i różnorodnością, a następnie przycinaj, aż uzyskasz arcydzieło, które sobie wyobraziłeś, gdy naciskałeś spust migawki.
W fotografii współczynnik proporcji reprezentuje relację między szerokością a wysokością obrazu. Może być wyrażona jako liczba, po której następuje dwukropek, po której następuje inna liczba, na przykład 3:2.
Proporcje obrazu są często określane przez kształt kliszy aparatu albo czujnika obrazu, który praktycznie zawsze jest prostokątny. Najczęstsze współczynniki proporcji nowoczesnych matryc do aparatów cyfrowych to 3:2 i 4:3. Wszystkie nowoczesne lustrzanki pełnoklatkowe i APS-C mają matryce o proporcjach 3:2, podczas gdy 4:3 jest popularnym wyborem wśród smartfonów, Mikro Cztery Trzecie i niektórych producentów aparatów średnioformatowych.
Współczynnik proporcji nie reprezentuje fizycznego rozmiaru obrazu ani jego wymiarów w pikselach – odnosi się tylko do stosunku jego szerokości do jego wysokości. Gdy proporcje są wyrażone w dwóch liczbach oddzielonych dwukropkiem, pierwsza liczba zazwyczaj odnosi się do poziomej strony obrazu, podczas gdy druga liczba odnosi się do pionowej strony. Na przykład 3:2 oznacza obraz poziomy przechwycony w orientacji poziomej, podczas gdy 2:3 odnosi się do obrazu pionowego przechwyconego w orientacji pionowej.
Rodzaje kadrów fotograficznych – według współczynnika kształtu – jakie można dziś znaleźć w fotografii:
Jak dostosować proporcje? Możesz to zrobić na dwa różne sposoby. Pierwszy sposób to skorzystanie z menu aparatu, a drugi to oprogramowanie do przetwarzania końcowego. Podczas gdy większość aparatów przycina obrazy do pożądanego współczynnika podczas robienia zdjęć w formacie RAW, niektóre aparaty przycinają tylko obrazy JPEG, zachowując obrazy RAW w natywnym współczynniku proporcji bez względu na to, na co je zmienisz.