Bootowalny pendrive - jak zainstalować Windowsa z USB

Poradniki Eksperta

Jeszcze całkiem niedawno zachwycaliśmy się ogromem nowych możliwości, jakie niosły za sobą płyty CD. W porównaniu do przez wielu zatartych w pamięci dyskietek płyty CD posiadały dużo większa pojemność, były znacznie szybsze oraz dawały duże możliwości samodzielnego nagrywania dużych pojemności danych. Historia, jak to ma w zwyczaju, zatoczyła koło i to dziś płyty CD stają się reliktem przeszłości. Coraz więcej producentów, kierując się chęcią zmniejszania laptopów, decyduje się na usuwanie ze swoich modeli czytników płyt CD. Wiele dziedzin naszego życia podległo całkowitej digitalizacji, co możemy zaobserwować wyraźnie chociażby na przykładzie rynku muzycznego.

Wraz z wypieraniem płyt CD przez nowe nośniki informacji, pojawił się problem związany z instalacją oprogramowania systemu komputerowego. Dawniej wystarczyło przejść się do sklepu i zakupić system operacyjny na płycie, włożyć ją do napędu i dać czas komputerowi na instalację. Współcześnie systemy operacyjne najczęściej są wgrane i zainstalowane w nowo zakupionych urządzeniach, a jeśli kogoś korci zmiana systemu na nowszy, wystarczy, że pobierze go w Internecie. Istnieje jednak jeszcze trzecia opcja, która pozwala przechowywać system operacyjny i jego pliki instalacyjne na zewnętrznym dysku USB, dzięki czemu w kryzysowej sytuacji możemy zainstalować system operacyjny od zera bez potrzeby angażowania w to profesjonalistów. Tak zwany bootowalny pendrive to nic innego jak klasyczny pendrive, który po kilku przeróbkach z naszej strony zyskuje zupełnie nowe oblicze. Jak zrobić bootowalny pendrive?

Bootowalny pendrive to specjalnie przygotowana pamięć USB, która pozwala na automatyczne uruchomienie zawartości podczas startu komputera. Gdy nośnik zawiera pliki instalacyjne Windows - zostanie on zainstalowany, tak samo jakby to odbywało się za pomocą płyty CD/DVD.

Nawet gdy mamy napęd do odtwarzania płyt, warto zrobić bootowalny pendrive. Pamięć flash jest lekka i poręczna, do tego przesyła dane z dużo większą prędkością - szczególnie, jeśli używamy złącza USB 3.0 lub 3.1.

Aby stworzyć bootowalny pendrive, niezależnie od tego, który z trzech poniżej opisanych sposobów wybierzesz, musisz przygotować dwa narzędzia. Po pierwsze, co oczywiste, pendrive. Ważne jest jednak, by posiadał odpowiednią wielkość. 8 GB powinno w zupełności wystarczyć, lecz nic się nie stanie, jeśli użyjesz pamięci USB o większej pojemności. Starsze systemy operacyjne wymagają mniej miejsca, lecz ich instalowanie jest raczej odradzane. Programy te są w większości już niewspierane, przez co z czasem trudniej będzie je obsługiwać. Istnieją jednak specjaliści, którzy do obsługi konkretnych aplikacji muszą pracować chociażby na starszych wersjach Windows. Co ciekawe, duża część z tych osób posiada i korzysta z omawianych przez nas bootowalnych pendrive’ów.

Jakie jeszcze wymagania powinien spełniać nasz pendrive? Przede wszystkim upewnij się, że nie znajdują się na nim żadne istotne dla Ciebie pliki. Podczas bootowania urządzenia zostanie ono sformatowane, przez co wszelkie zapisane na nich dane zostaną usunięte nawet wtedy, gdy w teorii po wgraniu plików systemu operacyjnego, w pamięci USB pozostałoby dużo wolnego miejsca. Problemem może okazać się również pendrive szyfrowany. Szyfrowane pendrive’y, czyli takie, które wymagają wpisania specjalnego hasła, by dostać się do jego zawartości, są na szczęście rzadkością i raczej nie napotkasz tego problemu. Pendrive szyfrowany nie nadaje się do bootowania, gdyż sama procedura wpisania hasła wymaga działania systemu operacyjnego, co w oczywisty sposób jest niemożliwe, gdy ów system chcemy zainstalować.

Jak już wcześniej wspomnieliśmy, istnieją trzy sposoby tworzenia zwykłego pendrive’a bootowalnym. Najprostszy z nich pozwoli nam na utworzenie naszego urządzenia tylko wtedy, gdy zechcemy mieć na nim zapisane oprogramowanie Windows 10 (wraz z jego różnymi wersjami). System Windows 10 jest obecnie najpopularniejszy spośród swoich konkurentów, a przy okazji posiada specjalne narzędzie, które w prosty sposób poprowadzi nas przez cały proces. Jeżeli więc zamierzasz stworzyć bootowalnego pendrive’a zawierającego w sobie właśnie tę wersję systemu operacyjnego, ta ścieżka może być dla Ciebie najprostszą i najbardziej skuteczną. Kolejnym rozwiązaniem jest użycie specjalnych programów, które stworzone zostały właśnie do tego zadania. Ten wariant wymaga nieco więcej pracy, lecz w zależności od tego, jaką aplikację pobierzesz, może być bardzo czytelny i prosty w obsłudze. Ostatnim sposobem jest tworzenie pendrive’a przy użyciu komend. Zdaniem wielu osób jest to rozwiązanie najbardziej skomplikowane i zaleca się je pozostawić osobom doświadczonym w tym zakresie. Przejdźmy więc do szczegółowego opisu każdego ze sposobów.

Pierwszym krokiem, który powinieneś wykonać, jest pobranie oficjalnej aplikacji marki Microsoft, która przeznaczona jest między innymi właśnie do tworzenia bootowalnego pendrive’a. Aby odnaleźć dany program, wpisz w wyszukiwarkę internetową hasło „Rozpocznij od nowa z czystą instalacją systemu Windows 10”. Pierwszy wynik powinien zaprowadzić cię wprost na stronę producenta, gdzie znajduje się pożądana aplikacja. Pobierz ją i zainstaluj. Podłącz swój pendrive do komputera i uruchom aplikację. Po zaakceptowaniu wymaganych postanowień, wybierz „Utwórz nośnik instalacyjny”. Przed Tobą powinno pojawić się okienko z ustawieniami aplikacji, najlepiej jest je pominąć, chyba że chcesz wprowadzić swoje własne preferencje. Teraz stanie przed Tobą wybór na jakim nośniku chcesz zapisać program instalacyjny. Wybierz opcję „Dysk flash USB”. Po przejściu na kolejna stronę musisz określić, który konkretnie pendrive chcesz uczynić bootowalnym. Zwróć uwagę, by wybrać odpowiedni! Zaakceptuj swój wybór i daj chwilę komputerowi, zacznie on teraz pobierać oprogramowanie i instalować je na pendrive’ie. Po informacji o zakończeniu operacji, możesz opuścić aplikację. W taki sposób stworzyłeś swój własny bootowalny pendrive.

W Internecie odnajdziesz mnóstwo aplikacji, które pozwolą Ci wgrać na pendrive właściwie dowolny system operacyjny. Aby odnaleźć odpowiednią aplikację, trzeba się trochę naszukać, lecz efekty są tego warte. Pamiętaj jednak o tym, by pobierać pliki wyłącznie z zaufanych źródeł! Jeżeli chcesz odnaleźć pożądaną aplikację, w wyszukiwarkę internetową wpisz „bootowalny pendrive, aplikacja, nazwa systemu (np. Windows 7)”. Zależnie od tego, jaką aplikację zdecydujesz się pobrać, proces tworzenia bootowalnego pendrive’a może wyglądać zupełnie różnie, dlatego kieruj się ostrożnie instrukcjami zawartymi w aplikacji.

Ostatnim sposobem, który, jak już wiemy, polecany jest dla osób doświadczonych, jest ręczne tworzenie bootowalnego pendrive’a. Przed Tobą dokładna instrukcja „krok po kroku”, jak należy postępować. W Menu Start wyszukaj opcji Uruchom i wybierz ją. Następnie wpisz klasyczne „cmd” i zatwierdź klawiszem Enter. Dalsze zatwierdzanie zawsze wykonujemy z użyciem przycisku Enter. Wpisz hasło „diskpart”, zatwierdź, a następnie napisz „list disk”. W tym momencie pojawi się przed spis obecnie używanych przez komputer nośników pamięci. Odnajdź tam swój pendrive, który chcesz przerobić na bootowalny (najlepiej, gdyby do komputera był podłączony tylko jeden dysk zewnętrzny, ułatwi Ci to jego odnalezienie). Każdy z dysków będzie miał przypisany swój numer i wielkość (właśnie po wielkości najłatwiej jest rozpoznać o który dysk nam chodzi). Zapamiętaj nazwę swojego pendrive’a (np. Disk 4), a następnie w konsolę wpisz „select disk ?”, gdzie „?” zamień na numer Twojego pendrive’a. Kolejne kroki wyglądają następująco (po każdej komendzie zatwierdź ja Enterem): wpisz po kolei „clean”, „create partition primary”, „active”, „format fs=fat32 quick” i zakończ komendą „assign”. Pozostaje Ci teraz tylko skopiować dane z instalowanej wersji systemu operacyjnego (czy to z poziomu płyty CD czy pobranego pliku w rozszerzeniu ISO) i wkleić je do właśnie stworzonej przez Ciebie partycji. W taki sposób stworzyłeś swój własny bootowalny pendrive.